Ornitoza, czyli choroba przekazywana przez ptaki – objawy i metody terapii

Ornitoza jest zaliczana do grupy chorób zoonotycznych, których źródłem są ptaki. Może być zarówno przenoszona przez ptaki egzotyczne, jak i te, które często spotykamy w naszych domach. Jest wynikiem infekcji bakterią Chlamydia psittaci, dlatego inaczej nazywana jest psitakozą. Ponieważ najczęściej zarażenie następuje poprzez kontakt z papugami, chorobę tę nazywa się również papuzicą. Ornitoza powoduje wiele objawów zarówno u ptaków, które ją przenoszą, jak i u ludzi, którzy zostały nią zakażeni. Symptomy ornitozy są niecharakterystyczne i mogą przypominać przebieg grypy. Terapie tej choroby u ludzi polegają na leczeniu antybiotykowym.

Ornitoza to jedna z chorób odzwierzęcych, spowodowanych przez bakterię Chlamydia psittaci. Mimo że jest często nazywana papuzicą, źródłem zakażenia mogą być nie tylko papugi, ale także inne gatunki ptaków takie jak kaczki, kury, indyki, gołębie (stąd alternatywna nazwa choroby – choroba hodowców gołębi), mewy, czy kanarki.

W Polsce każdego roku odnotowuje się nie więcej niż kilkadziesiąt przypadków tej choroby, a jej głównym źródłem są zarażone gołębie lub papugi. Inne gatunki ptaków, które mogą być nosicielami tej choroby to kaczki, kury, oraz ptaki egzotyczne. Najbardziej narażone na zakażenie są osoby, które mają stałe kontakty z ptakami – weterynarze, hodowcy gołębi i drobiu, pracownicy ogrodów zoologicznych czy sklepów z zoologicznymi.

Dangerous może okazać się bezpośredni kontakt z infekowanymi ptakami lub ich środowiskiem życia. Głównym rezerwuarem bakterii Chlamydia psittaci są odchody ptaków, a cząsteczki mogą unosić się w powietrzu i być wdychane przez ludzi. Bakterie mogą także znajdować się na piórach ptaków oraz bezpośrednio w ich środowisku. Dodatkowym źródłem zakażenia może być chorobowokształciarzy woda lub też bakterie mogą dostać się do organizmu poprzez ugryzienie lub podrapanie przez ptaka.

Chorobie tej najczęściej ulegają osoby, które zawodowo zajmują się ptactwem lub hodują je amatorsko. Jednak zakażenie może nastąpić również od ptaków trzymanych w domu, na przykład od papużek czy kanarków. Bakterie Chlamydia psittaci są żywotne przez około 30 dni. Mogą przenikać do organizmu poprzez bezpośredni kontakt z chorym ptakiem, zwłaszcza jeśli dojdzie do ugryzienia lub podrapania z naruszeniem skóry. Inne źródło zakażenia to skażona woda.

Transmisja choroby z człowieka na człowieka jest bardzo rzadka, ale możliwa – na przykład przez kichanie osoby zakażonej, co prowadzi do przeniesienia bakterii drogą kropelkową. Według literatury medycznej, w takich przypadkach choroba może mieć bardziej agresywny przebieg.